Aguest dimenge 31 d'Octobre, Paco e un servidor auem estat ena corsa "Ermitanyos 2010", pes torns de balaguer.
Lèu comencen es dubtes, se ja ei d'abetuda eth tema dera vestimenta en cada corsa, aguest còp ni à un d'higut. Metem eth desvelhador en mòbil, tot ok, mes....eth mobil canvie ar orari d'iuern?, e alavetz mos cau canviar era ora?????, enfin que mos desvelham tàs 5:30, ua ora abantes de quan toque.
Tota era setmana diguien que ploirie, e guarda per a on, aguest còp s'ac an endoviat. Quan mos lheuam encara hé bon, mes tot canviarà.
Hém un cafelot, agarram toti es esturments, cargam es bicis, e tà Balaguer, damb disparieres intencions, jo é clar que hésqui era de 45 km, Paco dubte entre era de 70 e era de 90 km.
En arribar, un cotxe mos deishe eth lòc tà aparcar, son us ciclistes que mos diden que marchen, que non hén era corsa pr'amor qu'es camins son molt mogi e i à força hanga....Paco e jo mos guardam......cobardesssss.
Mos "acicalam" e tara gessuda. Aquieu mon damb conde qu'era corsa reaumens ei popular e non competitiua, non mos dan ne dorsau...., corios ehhh? mentre vam a cercar eth buff e eth potet de mèu, ja n'i a que géssen, era gessuda ei liura de 8 a 9..., corios ehhh?, cad'un ges quan vò e vesilhan que non t'agarre un cotxe, pr'amor que non se talhe eth trànsit.
Enfin, tàs 8:10 géssem, Paco se plege damb eth compdakilòmetres pendent mieja hora, e se pèrd es prumers 7 km. Que se calor, que se heired, que se va a plòir, e vam a plaser per boni camins lèu enquià Castelló de Farfanya, a on agarram ua longa trialera, fòrça polida. Comence a plòir, aquieu agarram eth camin que dejà mos portarà tara prumera de tres hermites (eth nòm d'Ermitanyos ven de que se vesiten 3 hermites). Eth camin encara non pique tà naut, era ploja non embrasse guaire, ei prima e sense guaire malura,
mes va banhant eth terra.
Portam bon ritme, vam charrant e mos trapam ben, Paco encara medite ce quin camin préner.
Casic sense dà-mo'n compde, es rodes ja son plies d'hanga.
En km 17 comence era pujada "de vertat", alavetz se hé eth silenci ena corsa, s'acaveren es ganes de parlar.
Agarram ritme e tà naut, es cames van ben, Paco à clar que cau her era de 70, més....quan estam arribant naut, mos trapam gent que torne peth nòste camin, qué passe?
Vedem era hermita de Cérvoles, e damb era, er esdejoar qu
e tant demorauen es nòsti budets.
Amassa damb nosati, que hem un grop fòrça numeros, hi ha un bon corròp d'antisistemes (gent que no vò trebalhar, lorda, damb cans mes limpios qu'eri, pantalos pitillo de quadros, rastes plies de....) en plena RAVE.
Deisham es bicis e a malhar. Bon esdejoar.
Lèu mos comence a agarrar er heired, hem mògi coma lits.
En acavar de minjar agarram eth camin tà seguir, encara mos tòque anar amassa uns km enquià qu'es nòsti camins se separen....però, i à ua trialera que l'án talhat pr'amor que moja ére perilhosa, mes deth camin alternatiu traçat, tornen un bon grop de ciclistes que diden que no se pòt passar, que hi ha molta hanga e qu'es bicis se queden clauades.
Ara fin, nosati tanben renonciam e decidim virà-mos, s'acavat era rota. Eth començament dera baishada ei molt tranquil però hé molt de heired.
Enquià arribar en Castelló de Farfanya era baishada ei rapida, aquieu agarram un shinhau de chicolate e a seguir enquià Balaguer.
En arribar en Balaguer, vam a lauar es nòstes maishines, aué s'ac an guanhat, tot ei d'un color marron confús.
Acavam d'arribar en "vilage", arrés mos demore, tot ei fòrça"domiguero", mos conviden a ua cerveseta e a duchà-mos.
Fianumens 50 km de dura BTT, era experiència a valut era pena.
